Gerontologia zajmuje się procesami starzenia organizmów. Bada procesy starzenia się komórek, tkanek, narządów. Zajmuje się sposobami leczenia chorób wieku starczego, a także zapobieganiem tych chorobom. Podejmuje próby badania społecznego problemu starzenia się.

Gerontologia skupia specjalistów takich dziedzin jak: psychologów, pedagogów, socjologów, ekonomistów, polityków społecznych (współdziałają również z biologami, fizjologami, medykami). Zajmuje się takimi problemami, jak przemiany osobowości w starszym wieku, rolą i pozycją ludzi starszych, bada ich stosunki z otoczeniem rodziną i społeczeństwem, udział w życiu różnych grup społecznych, procesy przystosowania się do nowych sytuacji życiowych, aspiracje, potrzeby oraz zaspokajanie tych potrzeb.

Jak widać powyżej jest to nauka interdyscyplinarna. Za zadania gerontologii uważa się obserwację i poznanie właściwości badanych zjawisk, budowanie twierdzeń i teorii o prawidłowościach rządzących tymi zjawiskami, a także ich klasyfikację. Gerontologia jako nauka ujawniła się w XX wieku w związku z wydłużającym się wiekiem życia. Zadania profilaktyczne tej nauki wiążą się z aktywizacją fizyczną, psychiczną i społeczną, a także z racjonalnym odżywianiem. Nie należy mylić gerontologii z geriatrią. Geriatria interesuje się wyłącznie diagnozą i leczeniem osób w podeszłym wieku, skupia się ona tylko na chorobach wieku starszego. Natomiast gerontologia jest znacznie bogatsza w wiedzę. Interesuje się nie tylko chorobami, ale również warunkami życia seniorów, dochodami, ich czasem wolnym, problemami społecznymi czy psychicznymi. Gerontologia jest znacznie szersza niż geriatria.